Στην Ευρωπαϊκή Ένωση περίπου 1,2 εκατομμύρια άνθρωποι επηρεάζονται από την νόσο είτε άμεσα είτε έμμεσα. Ωστόσο το κοινό δεν είναι καλά πληροφορημένο για την νόσο. Μετά από μία έρευνα που έγινε το 2009 από την Ε.P.D.A, όπου έλαβαν μέρος 5000 άτομα διαπιστώθηκε ότι πάνω από το 50% δεν γνώριζε την νόσο Πάρκινσον.
Η νόσος του Πάρκινσον είναι μια χρόνια εκφυλιστική νευρολογική διαταραχή, που επηρεάζει κυρίως την κίνηση. Λέγοντας νευροεκφυλιστική διαταραχή εννοούμε ότι κάποια από τα νευρικά κύτταρα, που παράγουν μία χημική ουσία την ντοπαμίνη η οποία σχετίζεται με την κίνηση, πεθαίνουν γρηγορότερα με αποτέλεσμα να χάνεται σταδιακά η αρμονία στην κίνηση.
Στις περισσότερες περιπτώσεις εμφανίζεται στην ηλικία των 50-60 ετών, ενώ η ακριβής αιτία δεν είναι μέχρι σήμερα γνωστή. Συνήθως αρχίζει με ένα τρέμουλο (τρόμο) στο ένα χέρι. Αργότερα εμφανίζονται κι άλλα κινητικά συμπτώματα όπως η βραδύτητα και η δυσκαμψία στις κινήσεις με αποτέλεσμα να επηρεάζεται κάθε πτυχή της καθημερινότητας του ασθενούς. Ισορροπία και στάση του σώματος μπορεί να επιδεινωθούν με την πρόοδο της νόσου.
Μπορούν να υπάρχουν και άλλες δυσκολίες οι οποίες δεν σχετίζονται με κίνηση, όπως ο πόνος, διαταραχές του ύπνου και κατάθλιψη – γνωστά και ως «μη κινητικά συμπτώματα».Η δυσκολία στην επικοινωνία είναι συχνή επειδή επηρεάζονται με τον καιρό η ομιλία , η γλώσσα του σώματος και η γραφή.
Η συχνότητά της αυξάνεται με την ηλικία και προσβάλλει το 1% – 2% όλων όσων είναι άνω των 65 ετών. Αυτό το γεγονός, καθιστά την Πάρκινσον μία από τις τέσσερις πιο συνηθισμένες νευροεκφυλιστικές νόσους των ηλικιωμένων και την κατατάσσει στην δεύτερη θέση μετά τη νόσο του Alzheimer. Όμως, στο 10% περίπου των ασθενών η διάγνωση γίνεται πριν τα 50 έτη. Υπάρχει και η νεανική μορφή της νόσου που εμφανίζεται σε άτομα κάτω των 40 ετών και αποτελούν το 5-10% του συνολικού αριθμού των ατόμων με Πάρκινσον
Υπολογίζεται ότι περίπου 6,3 εκατομμύρια άτομα σε όλο τον κόσμο υποφέρουν από τη νόσο. Η διάγνωση της γίνεται μόνο με την κλινική εξέταση.
Απαιτείται χρόνια φαρμακευτική θεραπεία αλλά και άλλου τύπου θεραπείες λόγω της πολυπλοκότητας της νόσου. Η φυσική άσκηση επίσης έχει αποδειχτεί ότι βοηθά πολύ στον έλεγχο των συμπτωμάτων και την ευεξία Τα γεγονότα αυτά αντανακλούν μία πολύ σημαντική κοινωνική και οικονομική επιβάρυνση.