Η 28η Απριλίου έχει επίσης ορισθεί ως Διεθνής Ημέρα Μνήμης για τους νεκρούς και τραυματίες εργαζομένους, ώστε να τιμήσει τη μνήμη των θυμάτων των εργατικών ατυχημάτων και των επαγγελματικών ασθενειών.
Το θέμα της Παγκόσμιας Ημέρας Υγιεινής και Ασφάλειας για το 2013 ήταν η πρόληψη των επαγγελματικών ασθενειών, οι οποίες αποτελούν, σύμφωνα με τα στοιχεία και τους αριθμούς, μια πραγματικότητα και θεωρούνται ως «μια κρυφή επιδημία». Σύμφωνα με το Διεθνή Οργανισμό Εργασίας:
• 2,02 εκατομμύρια άνθρωποι πεθαίνουν κάθε χρόνο από ασθένειες που σχετίζονται με την εργασία τους.
• 321.000 άτομα πεθαίνουν κάθε χρόνο από εργατικό ατύχημα.
• 160 εκατομμύρια άνθρωποι πάσχουν από επαγγελματικές ασθένειες.
• 313 εκατομμύρια άνθρωποι έχουν ένα μη θανατηφόρο εργατικό ατύχημα ανά έτος.
Αυτό σημαίνει ότι:
• Κάθε 15 δευτερόλεπτα ένας εργαζόμενος χάνει την ζωή του από εργατικό ατύχημα ή επαγγελματική ασθένεια.
• Κάθε 15 δευτερόλεπτα 151 εργαζόμενοι έχουν ένα εργατικό ατύχημα.
Οι περισσότερες επαγγελματικές ασθένειες είναι δύσκολο να εντοπιστούν εξαιτίας της μεγάλης περιόδου ανάπτυξης που έχουν, όπως π.χ. οι επαγγελματικοί καρκίνοι, διάφορες πνευμονοπάθειες, μυοσκελετικές παθήσεις, αλλά και το εργασιακό στρες, που μπορεί να εκδηλωθεί με σωματικά συμπτώματα ή να οδηγήσει σε ανθυγιεινές συμπεριφορές, όπως αλκοόλ και κατάχρηση φαρμάκων.
Η οικονομική κρίση έχει οδηγήσει σε αύξηση του άγχους, της κατάθλιψης και άλλων ψυχικών διαταραχών, που συχνά οδηγούν τους πάσχοντες σε ακραίες ενέργειες, όπως η αυτοκτονία.
Στην Ελλάδα το μεγαλύτερο ποσοστό ατυχημάτων συμβαίνει στην βιομηχανική εργασία και στις κατασκευές, με επόμενες άλλες συναφείς επαγγελματικές κατηγορίες, όπως μηχανικοί οχημάτων κτλ.
Τα εργατικά ατυχήματα και οι επαγγελματικές ασθένειες έχουν υψηλό κόστος, τόσο σε ανθρώπινο όσο και σε κοινωνικοοικονομικό επίπεδο. Ακόμη είναι αναγκαίο να καταπολεμηθεί το στρες στην εργασία και να προωθηθεί η ψυχική υγεία Η ανεπάρκεια της πρόληψης των επαγγελματικών ασθενειών έχει επομένως σοβαρές αρνητικές συνέπειες, όχι μόνο για τους εργαζόμενους και τις οικογένειες τους, αλλά και για την κοινωνία στο σύνολο της λόγω των τεραστίων δαπανών που παράγει, ιδιαίτερα όσον αφορά στην απώλεια της παραγωγικότητας και στην επιβάρυνση των συστημάτων κοινωνικής ασφάλισης.
Η πρόληψη έχει αποδειχθεί αποτελεσματικότερη και λιγότερο δαπανηρή από τη θεραπεία και την αποκατάσταση, ωστόσο προϋποθέτει νομοθετικές ρυθμίσεις, σχεδιασμός και στρατηγικές πρόληψης.
© korydallosnews.gr