Η ευαισθησία μου απέναντι στον συνάνθρωπο, με ώθησε να εμπλακώ στα κοινά και να προσφέρω με την σειρά μου ότι είναι δυνατόν για την καλύτερη βιωσιμότητα της πόλης που ζω. Συζητώντας με συμπολίτες μας διαπιστώνω ότι διακατέχονται από συναισθήματα απογοήτευσης, απαισιοδοξίας και απαξίωσης από την αποκαρδιωτική εικόνα που παρουσιάζει ο Δήμος μας σε όλες του τις λειτουργίες.
Ενδεικτικά αναφέρω τα ακόλουθα:
Ξεπουλήθηκαν στο Υπερταμείο:
α) το 1ο και το 2ο Λύκειο Κορυδαλλού
β) τα γήπεδα που βρίσκονται πλησίον τους
γ) το Δημαρχείο κι όλης της έκτασής του
δ) των ανδρικών φυλακών, του ψυχιατρείου και του τμήματος εξωτερικής φύλαξης
Οι πλατείες του Κορυδαλλού ήταν τα επίκεντρα και στολίδια της πόλης. Έφτασαν σε σημείο κατάρρευσης και εγκατάλειψης. Δεν υπάρχει ενδιαφέρον και μέριμνα ούτε για καθαριότητα, ούτε για κλαδέματα, ούτε για συντήρηση, οι ζημιές δεν αποκαθίσταται, δεν υπάρχουν χώροι για φιλοξενία των φιλόζωων. Τα αδέσποτα έχουν πληθύνει. Όλα αυτά έχουν σαν αποτέλεσμα ή άλλοτε ελκυστικές πλατείες (ειδικότερα της Μέμου όπου δαπανήθηκαν 3.000.000€) να έχουν ερημοποιηθεί (γκετοποιηθεί) και τα μαγαζιά να κλείνουν το ένα μετά το άλλο.
Επίσης θα ήθελα να τονίσω, οι χώροι άθλησης, τα γήπεδα, ενώ είπαν ότι επισκευάσθηκαν, δυστυχώς παρουσιάζουν σωρεία προβλημάτων (γούβες με νερό, σαμαράκια, φθαρμένα δάπεδα κλπ), μ’ αποτέλεσμα οι αθλούμενοι να κινδυνεύουν καθημερινά από τυχόν πρόκληση ατυχημάτων.
Από τα προαναφερόμενα, είναι ξεκάθαρο ότι η νυν Δημοτική Αρχή, αδυνατεί να ανταποκριθεί και να επιλύσει στοιχειώδη προβλήματα της καθημερινότητας, στα δε πιο σοβαρά (απαρχαιωμένος στόλος απορριμματοφόρων και δημοτικών λεωφορείων, συντήρηση σχολείων, παιδικών σταθμών, έλλειψη χώρων στάθμευσης, καμία υποδομή για το Μετρό, έργα της τελευταίας στιγμής και χωρίς καμία ενημέρωση). Αναρωτιέμαι ποιοι συμπολίτες μου θα ξαναψηφίσουν αυτήν την κατάσταση.
Είμαι ελεύθερος επαγγελματίας, μέλος του Απόδημου Ελληνισμού, γεννημένη στην Αστόρια της Νέας Υόρκης των ΗΠΑ. Ο σύζυγός μου, κ. Ηλίας Μπουργουτής, γεννήθηκε και μεγάλωσε στον Κορυδαλλό. Ζούμε μαζί στον Κορυδαλλό, τελέσαμε στον Δήμο του Κορυδαλλού τον γάμο μας και μαζί με εκείνον αγάπησα την πόλη σαν δική μου!
Ως εθελόντρια στον όμιλο της UNESCO Πειραιώς & Νήσων, η ευαισθησία και η αγάπη μου προς τον συνάνθρωπο και το ενδιαφέρον μου για τα κοινά αποτελούσαν και αποτελούν προσωπικές μου προτεραιότητες, πόσο μάλλον τώρα στην εποχή της κρίσης που γίνεται εντονότερο το πρόβλημα στις περισσότερες κοινωνικές ομάδες. Πιστεύω ακράδαντα ότι με τον κ. Γιώργο Δημόπουλο θα πετύχουμε τους στόχους μας για έναν ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΚΟΡΥΔΑΛΛΟ!
