Στον Ιερό Ναό Αγίου Νικολάου, συμπολιούχου Πειραιώς, Ιερούργησε ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Πειραιώς κ.Σεραφείμ, όπου τιμήθηκε πανηγυρικά και φέτος η Σεπτή μνήμη των 383 Αγίων και Θεοφόρων Πατέρων οι οποίοι συγκρότησαν στην Κωνσταντινούπολη τα έτη 879 – 880 την, υπό την Προεδρία του Μεγάλου Φωτίου Πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως, Αγία και Ιερά Σύνοδο που χαρακτηρίζεται υπό αγίων και εγκρίτων ειδημόνων ως Ογδόη (Η΄) Οικουμενική.
«Η Ορθοδοξία, η ορθή δηλαδή πίστις, χωρίς την ορθή πράξη παραμένει απλώς μία πνευματική ιδεολογία», είπε αρχικά ο Σεβασμιώτατος κατά την διάρκεια του κηρύγματός του, υπογραμμίζοντας πως «ο Θεός δεν επιβάλλεται. Προβάλλει την αγάπη και όστις θέλει οπίσω Του ακολουθεί».
Στην συνέχεια αναφέρθηκε στον Ιερό Φώτιο, Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως «τον διασφαλίσαντα και διακρατήσαντα της αποστολικοπαραδότου πίστεως των Αγίων Αποστόλων και των Θεοφόρων Αγίων Πατέρων».
Αφού σημείωσε πως η μνήμη του τιμάται πανορθοδόξως και ιδιαίτερα στο σεπτό Οικουμενικό μας Πατριαρχείο ως προστάτης της μεγαλωνύμου Θεολογικής Σχολής της Χάλκης, αλλά και στην αυτοκέφαλη Εκκλησία της Ελλάδος, της οποίας προστάτης της Ιεράς Συνόδου είναι ο Μέγας Φώτιος, επεσήμανε πως «τον τιμούμε διότι μας χάρισε την διακράτηση της Ορθοδοξίας δια της συγκλήσεως της Αγίας Ογδόης Οικουμενικής Συνόδου των σωτηρίων ετών 879- 880 εις την Βασιλίδα των πόλεων, εις την οποίαν συνεκλήθη η Σύνοδος αυτή για να αποσκορακίσει την κακοδοξίαν, την αίρεση του Φιλιόκβε («Filioque»), δηλαδή την διαστρέβλωση του Τριαδικού Δόγματος και την τραγική έκπτωση από την πίστη των Αγίων και Θεοφόρων Πατέρων και των Αγίων και Θεοφόρων Αποστόλων, την οποίαν (έκτπωση) εισήγαγε εις την αμώμητον πίστιν η κακοδοξία, η έπαρση και ο δαιμονισμός του φραγκισμού που κατέλαβε το Πρεσβυγενές Πατριαρχείο της Ορθοδόξου Ρώμης – μέχρι τότε – και το μετέβαλε σε μία αιρετική παρασυναγωγή και το απέκοψε από τη Μία, Αγία, Καθολική Ορθόδοξη Εκκλησία».
«Η Αγία Ογδόη Οικουμενική Σύνοδος είναι εκείνη στην οποίαν οφείλουμε την Ορθοδοξία μας, διότι μετά δυνάμεως, πίστεως και ισχύος καταδίκασε την αίρεση του Φιλιόκβε («Filioque»), δηλαδή την προσθήκη εις το ‘’Σύμβολο της Πίστεως’’ και αναθεμάτισε όποιον θελήσει στο μέλλον να προσθαφαιρέσει» στην αποκεκαλυμμένη αλήθεια», είπε σε άλλο σημείο του κηρύγματός του ο Σεβασμιώτατος, υπογραμμίζοντας παράλληλα με έμφαση πως «ο Χριστός είναι η ένσαρκος Αλήθεια και χωρίς Αυτόν δεν μπορεί να υπάρξει σωτηρία και όποιος νοθεύει την Αλήθειαν ‘’Χριστόν’’, πράττει έργο δαίμονος και αποδιώκει από την Εκκλησία και τον εαυτόν του, την σωτηριώδη Χάρη και επίπνοια του Παναγίου και ζωαρχικού Πνεύματος».
Τόνισε πως «η Αγία Ογδόη Οικουμενική Σύνοδος αποτελεί για όλους μας μία συνειδητή και υπεροχική ενέργεια και δύναμη διακρατήσεως της αμωμήτου ημών Πίστεως. Δι’ αυτό και την τιμούμε εμείς εδώ, έστω και τοπικώς, εις την κατά Πειραιά συνεκλεκτήν δοξάζοντας τον Πανάγιο Θεό και τους Αγίους και Θεοφόρους Πατέρας αυτής, οι οποίοι μας χάρισαν την αυτοσυνειδησία της ορθοδόξου αλήθειας».
Τέλος ο Σεβασμιώτατος επεσήμανε πως «χωρίς την υγιαίνουσα πίστη την οποίαν μας χάρισε ο Κύριος των Αγίων Αποστόλων και των Θεοφόρων Πατέρων, δεν μπορούμε να έχουμε αληθινό ένθεο βίο και ούτε βέβαια μετοχή στο Σώμα του Χριστού που είναι αλήθεια, γιατί ο Χριστός που είναι η Αλήθεια και ένας, αποτελούν την πλειοψηφία άσχετα εάν απέναντί μας είναι εκατομμύρια ή πολυεκατομμύρια πλανεμένων δυστυχών ανθρώπων».
«Είμαστε ευλογημένοι γιατί ο Κύριος μάς ελέησε να γεννηθούμε Ορθόδοξοι και να έχουμε, όχι απλώς την βεβαιότητα της αληθούς πίστεως, αλλά και την σχέση και την κοινωνία και την ενότητα και την πληροφόρηση της καρδιάς μας ότι βαδίζομεν εν αληθεία και ότι πορευόμεθα εν δικαιοσύνη προς την μεγάλη εκείνη ώρα της συναντήσεώς μας με τον Κύριό μας», είπε καταλήγοντας.