Χουρσαλάς και Πατούλης έκλεισαν στον Κορυδαλλό πριν καν …λειτουργήσει Κέντρο Πρόληψης των Εξαρτήσεων και Προαγωγής της Ψυχοκοινωνικής Υγεία

 

Στο Δημοτικό Συμβούλιο Κορυδαλλού  η δημοτική αρχή  Χουρσαλά έφερε προς ψήφιση την λύση και εκκαθάριση της αστικής μη κερδοσκοπικής εταιρείας «Κέντρο Πρόληψης των Εξαρτήσεων και Προαγωγής της Ψυχοκοινωνικής Υγείας Περιφερειακής Ενότητας Πειραιά ο ΠΛΟΗΓΟΣ».

Προέβλεπε την ίδρυση Κέντρου Πρόληψης στον Πειραιά και παραρτήματος και στην πό Γιώργο Σταματονικολό,λη του Κορυδαλλού. Το οποίο όμως χρόνια μετά δεν έχει λειτουργήσει ακόμα λόγω κωλύματος των αναγκαίων προσλήψεων εξειδικευμένου προσωπικού . Η απερχόμενη Περιφερειακή Αρχή Πατούλη επικαλείται την έλλειψη Πράξης Υπουργικού Συμβουλίου για τις προσλήψεις που απαιτούνται.

Οι παρατάξεις  Ανυπότακτος Κορυδαλλός και η Λαική Συσπείρωση καταψήφισαν την πρόταση της δημοτικής αρχής για λύση και εκκαθάριση του Κέντρου

“Καλέσαμε το Δημοτικό Συμβούλιο να λάβει απόφαση να μην λυθεί το Κέντρο Πρόληψης, αντίθετα με όλους τους εμπλεκόμενους φορείς να πιέσουν την Περιφέρεια Πατούλη και την κεντρική διοίκηση για την άμεση πρόληψη του αναγκαίου προσωπικού και την άμεση λειτουργία του Κέντρου και των παραρτημάτων του” ,αναφέρει σ΄ανακοίνωση του , ο ” Ανυπότακτος Κορυδαλλός”.

Επίσης παραθέτει σχετικό άρθρο της τ. περιφερειακής συμβούλου Θανοπούλου Κατερίνα και του  αντιπροέδρου του Σωματείου Εργαζομένων στα Κέντρα Πρόληψης Αλέξανδρου Σταθακιού στο Kommon.

“Η στοχευμένη προσπάθεια να κλείσει ένα κέντρο πρόληψης κατά των εξαρτήσεων και προαγωγής της Ψυχοκοινωνικής Υγείας, πριν καν ανοίξει τα φτερά του στην κοινωνία, είναι πέραν κάθε λογικής. Σε μια περιοχή/περιφερειακή ενότητα όπως αυτή του Πειραιά, τη δεύτερη σε έκταση και πληθυσμό της Περιφέρειας Αττικής, με αυξημένες ανάγκες, καθώς ο πληθυσμός της, στη μεγαλύτερη έκτασή του, ανήκει σε φτωχά λαϊκά στρώματα και με μεγάλο ποσοστό νεαρών ατόμων και πλήθος περιστατικών που αντιμετωπίζουν προβλήματα εξαρτήσεων και άλλων ψυχοκοινωνικών προβλημάτων, σε συνθήκες που το φαινόμενο των τοξικοεξαρτήσεων διογκώνεται,  εισβάλλοντας σε όλο και νεαρότερες ηλικίες οι πολιτικές θα έπρεπε να στοχεύουν κυρίαρχα στην πρόληψη, την ενημέρωση και την άμεση παρέμβαση.

Σε ένα πολυπαραγοντικό φαινόμενο, απόλυτα συνδεδεμένο με τις κρισιακές καταστάσεις που όλοι και όλες βιώνουμε, η στάση της Πολιτείας, της τοπικής αυτοδιοίκησης, των εμπλεκόμενων φορέων και των σωματείων θα έπρεπε να έχει δημιουργήσει ένα πλέγμα δράσεων και δομών από την πρόληψη έως την άμεση παρέμβαση, στήριξη, απεξάρτηση και επανένταξη.

Όλες οι επιστημονικές έρευνες αλλά και οι απόψεις ειδικών του χώρου επιμένουν ότι η πρόληψη είναι σημαντικό να λειτουργεί σε πολλά επίπεδα και να ξεκινά από μικρές ηλικίες, από τα πρώτα χρόνια της ζωής του ανθρώπου, γιατί τότε δημιουργούνται οι βάσεις για την ανάπτυξη μιας υγιούς προσωπικότητας. Η πρόληψη έχει να κάνει με έναν καθημερινό τρόπο ζωής. Ξεπερνά τα όρια της παθητικής ενημέρωσης, στόχο έχει την ανάπτυξη και την καλλιέργεια μιας στάσης ζωής χωρίς εξαρτήσεις, η οποία σέβεται τον άνθρωπο και τις ανάγκες του. Πρόκειται για μια διαδικασία εκπαίδευσης κυρίως των νέων σε προσωπικές και κοινωνικές δεξιότητες για να μπορούν να ανταπεξέρχονται στις προκλήσεις και τις δυσκολίες της ζωής. Να μπορούν να διαχειρίζονται δύσκολες καθημερινές καταστάσεις, να αντιστέκονται στις πιέσεις, να αναγνωρίζουν τις ικανότητές τους και να επιλέγουν θετικές στάσεις ζωής. Σοβαρή είναι και η στήριξη και βοήθεια των γονέων αλλά και των εκπαιδευτικών από τα προγράμματα πρόληψης και ενημέρωσης σε θέματα εξαρτήσεων.

Η πρόληψη των εξαρτήσεων πρόκειται για μια νέα προσέγγιση αντιμετώπισης του φαινομένου στη χώρα μας που ξεκίνησε στα μέσα της δεκαετίας του 1980. Οι αρχικές προσπάθειες στόχευαν στη σωστή και έγκυρη ενημέρωση για τους κινδύνους της εξάρτησης και στον εκφοβισμό, με απώτερο σκοπό την αποτροπή των νέων από τα ναρκωτικά, το αλκοόλ και το κάπνισμα. Αποδείχθηκε όμως ότι με αυτόν τον τρόπο, όχι μόνο δεν μειώθηκε η χρήση εξαρτησιογόνων ουσιών, αλλά αντίθετα το πρόβλημα αυξήθηκε γιατί η ενημέρωση λειτούργησε ουσιαστικά ως διαφήμιση στους νέους. Θεωρήθηκε επομένως αναγκαία η υιοθέτηση μιας άλλης στρατηγικής για την πρόληψη. Στις μέρες μας η πρόληψη συνίσταται σε μια διαδικασία προετοιμασίας των παιδιών και των νέων να διαχειρίζονται δύσκολες καταστάσεις ζωής. Πιο συγκεκριμένα τα προγράμματα πρόληψης βασίζονται σε προγράμματα συναισθηματικής νοημοσύνης, όπου τα παιδιά και οι νέοι εκπαιδεύονται στο να γνωρίζουν, να εκφράζουν και να διαχειρίζονται τα συναισθήματά τους, να λαμβάνουν αποφάσεις, να αντιμετωπίζουν δυσκολίες, να είναι αποφασιστικοί και να διεκδικούν, να επικοινωνούν καλύτερα με τους γύρω τους και κυρίως να πιστεύουν στον εαυτό τους και στις δυνατότητές τους.

Όμως, παρά τις έρευνες και τα αποτελέσματα είναι φανερή η κεντρική μετακίνηση από την ενίσχυση της πρόληψης στην συρρίκνωση της και στην εφαρμογή πολιτικών που εστιάζουν στην μείωση της βλάβης και την ασφαλή χρήση. Είναι, επίσης, φανερή η μετακίνηση από το δημόσιο χαρακτήρα της πρόληψης και συνολικά της υγείας σε συμφέροντα ιδιωτών. Συρρικνώνονται και απαξιώνονται οι δημόσιες δομές για να δοθούν, ως ώριμα φρούτα σε ιδιώτες που «τα κάνουν καλύτερα»!!”