ΑΠΟΤΥΧΑΤΕ, ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙΤΕ, ΑΛΛΑΞΤΕ ΠΟΛΙΤΙΚΗ. ΣΤΗΡΙΞΤΕ ΤΗΝ ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΣΗ. Της Αλεξάνδρας Μαντσιώκα, Περιφερειακής Συμβούλου Πειραιά

mantzioka

Το πρόσφατο συνέδριο της Ε.Ν.Π.Ε (Ένωση Περιφερειών Ελλάδας) ανέδειξε ανάγλυφα μέσα από τις τοποθετήσεις των Περιφερειαρχών αλλά και των Περιφερειακών Συμβούλων, όλων των Παρατάξεων , το κυρίαρχο πρόβλημα στην άσκηση της διοίκησης στη χώρα μας. Και αυτό δεν είναι άλλο, από την κατανομή αρμοδιοτήτων και πόρων με σαφή και αδιαμφισβήτητο τρόπο, ανάμεσα σε βαθμούς και σε επίπεδα εξουσίας..

Πάνω από τριάντα χρόνια, στην Ελλάδα ακούγεται ο ελκυστικός όρος Επιτελικό Κράτος. Πάνω από τριάντα χρόνια, δεκάδες Υπουργοί, ομνύουν  στο όνομα της Αποκέντρωσης και των θετικών επιπτώσεων της στην καθημερινή ζωή του πολίτη.

Κι όμως, όλα αυτά τα χρόνια, οι μεγαλόστομες εξαγγελίες τροφοδοτούσαν απλώς τις προεκλογικές κορώνες των πολιτικών και των κομμάτων. Δεν θέλω , και δεν είναι δίκαιο να τα ισοπεδώσω όλα . Είναι αλήθεια, ότι βήματα έγιναν και μάλιστα σημαντικά. Όμως το άλμα, που θα μας έφερνε πιο κοντά στο τρόπο Διοίκησης των αναπτυγμένων χωρών της Ευρώπης, δεν το έχουμε τολμήσει.

Το ερώτημα είναι γιατί;

Στο Συνέδριο της Ε.Ν.Π.Ε υπήρξε απάντηση και είναι η εξής:

H Περιφερειακή Αυτοδιοίκηση  δεν έχει  κανένα σύμμαχο μαζί της στον αγώνα για ουσιαστική Αποκέντρωση.

Η  Κεντρική Εξουσία , δια των Υπουργών, Υφυπουργών, Γενικών Γραμματέων της και των επικεφαλείς Δημοσίων Φορέων και Οργανισμών , αρνείται πεισματικά και επίμονα να αποποιηθεί ενός μέρους αυτής της εξουσίας και των προνομίων που προσφέρει η άσκηση των ποικιλώνυμων προνομίων.

Οι Βουλευτές που καλούνται να νομοθετήσουν, αρνούνται να εγκαταλείψουν τον παρωχημένο ρόλο του Τοπάρχη , από τον οποίο πρέπει όλοι να περάσουν, για να λυθούν τα προβλήματα τους. Από αυτή την πρακτική δεν εξαιρούνται δυστυχώς και Βουλευτές που έγιναν γνωστοί και καταξιώθηκαν στην Αυτοδιοίκηση, πριν την εγκαταλείψουν για τα κοινοβουλευτικά έδρανα.

Από την άλλη οι μεγάλες μεταρρυθμίσεις γίνονται στην Ελλάδα πρόχειρα και βιαστικά. Κυριολεκτικά στο πόδι. Χωρίς  χρονοστοχοθεσία και προγραμματισμό.

Είναι χαρακτηριστικό αυτό που επισήμανε κατά την διάρκεια του Συνεδρίου ο Περιφερειάρχης Αττικής και Πρόεδρος της Ε.Ν.Π.Ε  κ. Γιάννης Σγουρός :

«Ενώ στο εξωτερικό σχεδιάζουν μια μεταρρύθμιση δέκα χρόνια και την εφαρμόζουν μέσα σ΄ ένα χρόνο, στην Ελλάδα την σχεδιάζουμε σ΄ ένα χρόνο και χρειαζόμαστε 10-20 χρόνια για να την υλοποιήσουμε».

Απόδειξη αυτού είναι, ότι τρία χρόνια μετά την ψήφιση του ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗ και δυο χρόνια μετά την έναρξη εφαρμογής του, δεκάδες Υπουργικές Αποφάσεις και Προεδρικά Διατάγματα που προβλέπονταν, δεν έχουν ακόμα εκδοθεί, για να αποσαφηνίσουν το τοπίο και να διευκολύνουν το έργο των ανθρώπων της Αυτοδιοίκησης. Παρά τις αμέτρητες αντικειμενικές δυσκολίες η Περιφερειακή Αυτοδιοίκηση προχωράει λύνοντας προβλήματα

που εκκρεμούσαν δεκαετίες,  όπως το τεράστιο πρόβλημα των σκουπιδιών, της αποκατάστασης των  ΧΑΔΑ,  της απορροφητικότητας του ΕΣΠΑ που ανέβηκε κατακόρυφα με την μεταφορά του στις Περιφέρειες ενώ οι δραματικές συνέπειες της ουσιαστικής κατάργησης του Κεντρικού Κοινωνικού Κράτους, απαλύνθηκαν κατά ένα μέρος τους, έσπευσαν στις φιλότιμες προσπάθειες των ανθρώπων της Αυτοδιοίκησης, που έτρεξαν για βοήθεια προς τους πένητες και δυστυχείς συμπολίτες μας.

Το  Συνέδριο έθεσε τα ζητήματα, καθόρισε τους στόχους, πρότεινε πολιτικές, χάραξε τακτικές. Το ερώτημα είναι: Θα ανοίξουν οι κυβερνώντες τα αυτιά τους ν΄ ακούσουν, αλλά κυρίως να κατανοήσουν και να εισακούσουν τους Περιφερειάρχες;

«Σε άλλες εποχές εποχές μπορεί να είχαν την πολυτέλεια της «αδιαφορίας και της υποκρισίας».

Σήμερα όμως στην Ελλάδα της βύθισης στην οδυνηρή κρίση, δεν έχουν άλλη επιλογή, παρά μόνο μια. Να κάνουν την Αυτοδιοίκηση δυναμικό και αποτελεσματικό μοχλό ανάπτυξης της χώρας, όπως γίνεται σε όλο τον πολιτισμένο κόσμο.

«Το συγκεντρωτικό Κράτος απέτυχε. Οδήγησε τους Έλληνες σε απόγνωση και φτώχεια. Δεν μπορεί να αλλάξει το ρου της ιστορίας ή τουλάχιστον δεν μπορεί να το κάνει μόνο του. Όσο πιο γρήγορα το καταλάβουν Πρωθυπουργοί, κόμματα, Υπουργοί κτλ , τόσο το καλύτερο για τον τόπο μας. Αλλιώς…..»